De Nationale Ombudsman – Geen bondgenoot, maar een bureaucratisch schild voor de overheid
Door Evert Lenos
Wanneer de overheid ernstige fouten maakt, zou er een onafhankelijke instantie moeten zijn die burgers beschermt. In Nederland is dat de Nationale Ombudsman. Althans, op papier.
In de praktijk bleek het tegenovergestelde waar. Wat mij overkwam, had iedere kritische burger kunnen overkomen. En wie daarna verwacht dat de Ombudsman opkomt voor het recht, ontdekt iets pijnlijks: je staat er alleen voor.
Een valse koppeling met verstrekkende gevolgen
In 2021 verklaarde de NCTV (Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid) dat zij een e-mail had ontvangen via een server van de Tweede Kamer. In die e-mail zou een tweet zijn opgenomen, afkomstig van het Twitteraccount @EvertLenos.
Maar uit mijn Twittergeschiedenis blijkt onomstotelijk dat mijn account op 9 december 2021 de naam @Covid19Proces droeg – níet @EvertLenos.
Op mijn verzoek stelde de Tweede Kamer een onderzoek in. De uitkomst: er is geen enkel spoor van een dergelijke e-mail op hun servers. Toch werd deze foutieve informatie wél gedeeld met opsporingsdiensten. Die koppeling leidde tot een strafzaak die jaren duurde – en waarvan ik pas op 22 mei 2024 volledig werd vrijgesproken.
Maar toen was de schade allang aangericht.
Vragen die nooit beantwoord werden
-
Wie heeft die e-mail verzonden?
-
Waarom?
-
En hoe werd mijn naam eraan gekoppeld?
Niemand gaf antwoord. Wat wel duidelijk is: dit gebeurde in een periode waarin ik mij als burger kritisch uitliet over het coronabeleid. Dat roept vragen op over de politieke motieven achter mijn vervolging.
De Ombudsman: van hoeder tot afweermechanisme
Ik diende een klacht in bij de Nationale Ombudsman. Niet als wraak, maar in de hoop op erkenning en herstel.
In plaats daarvan werd ik niet gehoord, maar beoordeeld. Tijdens het gesprek met klachtbehandelaar Lotte Derks werd ik geconfronteerd met vragen als:
-
“Wat wilt u ermee bereiken?”
-
“Wat zijn de gevolgen geweest?”
-
“Waarom denkt u dat de tweet vervalst is?”
De toon was afwijzend, alsof ik zelf een verdachte was. Toen ik – uit frustratie – zei:
“Onder welke steen heb jij de afgelopen jaren gelegen?”
en de Ombudsman een “fopspeen” noemde, werd het gesprek afgekapt.
En toen kwam de klap op de vuurpijl: Derks zei letterlijk:
“Ik volg hierin de lijn van de NCTV.”
Een zin die alles zegt. Niet onafhankelijk, niet onderzoekend, maar volledig in lijn met de overheid.
Wat ik niet mocht vertellen, vertel ik hier
Wat ik tijdens dat gesprek niet meer mocht zeggen, breng ik nu in de openbaarheid.
De strafzaak had desastreuze gevolgen voor mijn gezin. Op 23 februari 2022 werd beslag gelegd op mijn Binance-account. Daarin zat niet alleen ons spaargeld, maar ook het maandinkomen van €2.600.
Mijn vrouw en ik kwamen in de bijstand terecht. Juist in die periode werd bij haar uitgezaaide borstkanker vastgesteld. Ze overleed op 21 september 2022. Midden in een juridische nachtmerrie.
Door de stress kreeg ik zelf te maken met hart- en nierfalen. Ik kon nauwelijks meer voor onze dochter zorgen.
In september 2024, maanden na mijn vrijspraak, kreeg ik een deel van mijn crypto terug: €21.793. Daarmee betaalde ik o.a. de grafkosten.
Maar zelfs dat mocht niet baten. De gemeente Zaanstad vorderde vervolgens €4.600 terug, omdat dit bedrag het “vrij te laten vermogen” overschreed – inclusief het bedrag voor het grafmonument van mijn vrouw.
De bitterste conclusie
Ik wilde deze feiten delen met de Ombudsman. Maar ik werd de mond gesnoerd. Niet omdat ik ongelijk had, maar omdat ik durfde te benoemen wat velen denken:
De Ombudsman is niet de waakhond van de burger, maar een dekmantel voor de overheid.
Mijn vertrouwen in de rechtsstaat is niet hersteld. De Nationale Ombudsman heeft dat actief verder ondermijnd.
📣 Deel dit verhaal
Als dit verhaal je raakt of wakker schudt, help dan mee. Deel het. Laat zien dat burgers het wél van elkaar moeten hebben – want van de overheid of de Ombudsman hoeven we het kennelijk niet te verwachten.
Reacties
Een reactie posten